หมายเลขฐานข้อมูล 216.

عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ عَلَيْهَا وَعِنْدَهَا امْرَأَةٌ قَالَ ‏"‏ مَنْ هَذِهِ ‏"‏‏.‏ قَالَتْ فُلاَنَةُ‏.‏ تَذْكُرُ مِنْ صَلاَتِهَا‏.‏ قَالَ ‏"‏ مَهْ، عَلَيْكُمْ بِمَا تُطِيقُو نَ، فَوَاللَّهِ لاَ يَمَلُّ اللَّهُ حَتَّى تَمَلُّوا ‏"‏‏.‏ وَكَانَ أَحَبَّ الدِّينِ إِلَيْهِ مَا دَامَ عَلَيْهِ صَاحِبُهُ‏.‏

ท่านหญิงอาอิชะห์ รายงานว่า แท้จริงท่านนบี ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ได้เข้ามาหาเธอ ขณะที่มีหญิงคนหนึ่งอยู่กับเธอด้วย ท่านถามว่า หญิงผู้นี้เป็นใคร เธอตอบว่า หญิงผู้นี้ (และได้บอกให้ท่านนบีทราบ) เธอได้กล่าวชมเชยถึงการละหมาดของนางให้ท่านนบีฟัง ท่านนบีกล่าวว่า “ม๊ะฮ์ ! (คำอุทานที่แสดงความไม่พอใจ) พวกเจ้าจงทำในสิ่งที่มีความสามารถ ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ พระองค์อัลลอฮ์ไม่ทรงเหนื่อยเหน่ายต่อการตอบแทน แต่พวกเจ้าจะเหนื่อยหน่าย และศาสนาที่โปรดปราณ ณ.พระองค์อัลลอฮ์ ก็คือผู้ที่ทำอย่างสม่ำเสมอ”

บันทึกโดย บุคอรีย์

สถานะหะดีษ เศาะฮีฮฺ

ตัครีจหะดีษ

บุคคอรี/หมวดที่2/บทที่32/ฮะดีษเลขที่ 43